Roemenië dag 12

Vanmorgen konden we even uitslapen na een drukke dag in Bukarest met rondleiding en verpozen en een diner in Monte Carlo, waar het druk was met feestende mensen en de muziek luid aan, zodat het niet de gelegenheid was om een afscheidsrevue van Siet aan te horen. Dat deden we in de binnenplaats van het hotel, maar daar konden we ook niet blijven vanwege andere gasten in het hotel. Terug naar Monte Carlo bleek die al gesloten en zochten een andere gelegenheid, wat wel lukte voor een afzakkertje.
De bus met onze chauffeur stond alweer klaar om de bagage in ontvangst te nemen en naar het vliegveld te rijden. Daar werden we snel ingecheckt en konden gaan winkelen in de belasting vrije winkels, wat ook gedaan werd om de leien op te maken. Het vliegtuig vertrok mooi op tijd en vanwege het mooie heldere zonnige weer hadden we door de raampjes een prachtig uitzicht op de wereld onder ons. In Dortmund stond de bus al klaar om snel via een alternatieve route naar Burgum te rijden, voor de eersten die uit de bus stapten en dan snel door naar de pier om onze Amelanders op tijd bij de boot te brengen, wat gelukkig gelukte. In Holwerd werden we verwelkomd door onze ophalers en moesten we natuurlijk ook nog goed afscheid van elkaar nemen.
Zo kunnen we terug zien op een geweldig mooie reis zonder ongelukken en bijzonder goed verzorgd en geredigeerd door Rob en Giel. Rob vertelde onderweg bij Enschede nog het een en ander over zijn geboorteplaats Busselo en waar hij naar school gegaan was. Een bedankje voor Rob en Giel is dan ook op zijn plaats en we zullen hen verblijden met een vlag van de Europese Unie.
Ook alle andere mede reisgenoten dank ik voor de opgebouwde contacten die we met elkaar hadden en mogelijk zien we elkaar nog weer eens op de en of andere manier.
Groeten en dank.
PS dit keer geen foto's dat kwam er niet meer van.
Kees en Jan zullen ons misschien nog foto's laten zien of toesturen.

Roemenië dag 11

De laatste reisdag vandaag in Roemenië van Efori naar Bukarest. De route gaat hoofdzakelijk over de snelweg van Constanta naar Bukarest. Eerst rijden we nog door een gedeelte van de Dobrogei met zijn glooiende heuvels, maar we bereiken na 40 km het dal van de Donau en gaan over een tak van de rivier over een mooie oude brug en komen in Walachije. Verderop na 18 km is nog een brug over een tak van de Donau en de tolpoorten voor het betalen van de tol. Dan komen we in een uitgebreid vlak gebied, de graanschuur van dit land. De velden  zijn al zwart en kaal, alleen op enkele velden scharrelen oude boertjes met paard en wagen om de resten van de oogst op te rapen. Het zullen wel Roma's zijn die dat doen. Soms wordt er nog volop geoogst en rijden er diverse combine's op het land en staat er een rij vrachtwagens klaar om de oogst te vervoeren. Dat vervoeren gaat vervolgens soms met de trein de havens en anders naar de silo's die hier en daar in het veld staan. Het zijn hier onnoemelijk grote lappen grond en op een enkele veldern staan nog zonnebloemen, wat een mooi gezicht is.
We komen aan in de miljoenen stad Bukarest en stappen uit de bus om een rondwandeling in de oude stad te maken en daar te lunchen. Na de lunch  gaan we weer met de bus voor een tour door de stad, nadat we de orthodoxe kerk bekeken hebben, waar een huwelijk gevierd wordt, ook staat er buiten alweer een volgend paartje klaar voor de kerk. We rijden niet langs het parlementsgebouw, want voor het gebouw zijn optredens van muziekgroepen. Wel komen we langs de triomfpoort en gaan dan naar het hotel.
Een ieder heeft het eind van de middag om zelf te bepalen wat te doen. Dat is soms uitrusten of een wandeling door het park of de stad. Om zeven uur gaan we weer eten in een gelegenheid in het park. We lopen terug naar het hotel om een cabareteske voordracht van Siet aan te horen over onze reis die we gemaakt hebben. Het is een voortreffelijke weergave van ons gezamenlijk ervaren van de reis. Ook Ali spreekt nog een dankwoord wat ons allemaal goed doet. Enkelen zoeken nog een plek voor een afzakkertje in het park En zo sluiten we deze dag af en bijna onze reis.

Roemenië dag 10

We zijn net thuis van ons wijnproeven en overvloedige maaltijd op het wijngoed. Het is albijna tien uur plaatselijke tijd en menigeen is al naar bed, maar er waren vandaag weer twee thuis gebleven omdat men zich niet lekker voelde. We vertrokken vanmorgen weer om negen uur richting Ion Corvin waar volgens de overlevering de grot is waar de apostel Andreas verbleven heeft toen hij het gebied van de noordelijke Dobrogei het verhaal van Jezus vertelde. De rit ging door een bijzonder mooi landschap met glooiende heuvels en zo hier en daar een dorpje. Bij de grot was 25 jaar geleden een orthodox kerkje gebouwd en later ook een klooster. De grot werd een pelgrimsoord en beschouwd als de oudste kerk van Roemenië. Daar het kerkje te klein werd voor de toeloop kwam er nog een grotere en mooiere kerk kwam erbij. Alles op een zeer afgelegen plaats in het land, maar waar in de omgeving de Romeinen een stad gebouwd hebben voor uitgediende soldaten en die zich vermengden met de plaatselijke Daciers. We liepen de westpoort in en over de hoofd verbinding naar de oostpoort. Bij de basiliek maakten we wat foto's met op de resten van de pilaren enkele friezen.

Hiervandaan konden we de top van het mausoleum al zien, waar dan heen gingen en er omheen liepen om de mooie reconstructie van het geheel te bezien. In het museum waren de origineel resterende stenen en voorstellingen te zien. Maar eerst gingen we naar het naastgelegen restaurant om een eenvoudige maar lekkere en voedzame lunch te hebben. In het museum waren de brokstukken indrukwekkend om te zien en we vroegen ons af of ze die in het gebouw gekregen even of het gebouw om de opstelling gebouwd hebben. Verder gingen we toen naar een wijngoed dat in 2012 opgezet was en nu een terrein beslaat van 160 ha.

Alexander gaf ons tekst en uitleg over de wijngaard en de opzet van het geheel. Men had windsingels aangelegd om de struiken tegen de wind te beschermen, maar ook om het verstuiven van de stoffige grond tegen te gaan. Dit jaar hopen ze in aanmerking te komen voor de erkenning van biologisch en ecologisch bedrijf. We bezochten ook de voorraadketels die door Italianen gefabriceerd en geplaatst zijn. Toen kwamen we in het proeflokaal waar we zes soorten wijn van wit droge wijn naar rood zoetere wijn proefden en er meeste soms wegspoelen. Nog even naar de eiken tonnen en dan naar de eetzaal voor een nog uitstekender maaltijd, met wijn vanzelf. Op de terugweg was het rustig in de bus, maar in het hotel moest alles nog even doorgenomen worden ook voor de thuisblijvers en werd het wel aardig rumoerig zoals gisteravond ook het geval was.

Roemenië dag 9

Het was vandaag een bewolkte dag en het heeft op sommige plaatsen geregend, maar wij hebben geen druppel gehad, wel toen we in de bus zaten op de terugweg heeft het even geregend. Vanmorgen zijn we met de bus op stap gegaan naar Bulgarije om een bezoek te brengen aan botanische tuin in Balchik, waar ook het paleisje van de koningin van Roemenië was. Onderweg reden we grotendeels langs de kust waar ook vakantie verblijven uit de communistische tijd gebouwd zijn. De namen zijn naar planeten genoemd, Olimpico, Neptunus Jupiter, Aurora en Saturn. Het passeren van de grens verliep redelijk vlot zodat wij tijd hadden om Point Kaliakra een rotspunt in de Zwarte Zee met een restanten van bebouwing van Romeinen en Grieken. Het was een leuke onderbreking van onze busreis in Bulgarije waar we naar ons lunchadres reden voor een goede middagmaaltijd.
Het landschap in Bulgarije de zuidelijke Dobrogei is niet zo kaal als het noordelijke, de grote landbouwvelden worden omzoomd door boomsingels en soms reden we langs een bosgebiedje. De landerijen zijn al wel kaal en zwart omdat alles al geoogst is en men het land al aan het voorbereiden is voor volgend seizoen.
Daarna gingen we naar de botanische tuin die op korte afstand was. Er moesten kaartjes gekocht worden voor de tuin en bezoek aan het paleisje. De tuin is een onderdeel van de universiteit van Sofia en zag er prachtig uit ondanks dat er al veel bloemen uitgebloeid waren. Er was ook een kas met tropische planten zoals cactussen.
Een deel van ons gezelschap ging niet mee naar beneden omdat we ook weer omhoog moesten klimmen. Het paleisje was in de Bulgaarse stijl gebouwd en zag uit op de zee. De tijd van twee uur die we daar doorbrachten was zomaar voorbij en reden we in de bus weer terug naar het hotel. Wel moest de grens tussen Bulgarije en Roemenië gepasseerd worden en dat kostte ons anderhalf uur. Er waren meerdere bussen en maar een enkele douanier die de paspoorten ging controleren. Wel was er een toiletgebouw waar driftig gebruik van gemaakt werd, maar wel voor betaald moest worden, dus had de toiletjuffrouw denken wij een goede dag, vooral als je niet met Roemeense lei betaalde, kostte het wel het dubbele.
Zo kwamen we tegen acht uur bij het hotel aan en gingen we pas om half negen eten. Het voorgerecht was toast met zalm en het hoofdgerecht vis, waarvan we graten niet konden zien vanwege de schaarse verlichting. Het dessert was een ijsmars en nog een kopje koffie. Dit was ons laatste avondeten in dit hotel, want morgen eten we na de wijnproeverij in die gelegenheid.

Roemenië dag 8

In het hotel El Stefanino waar we gister aankwamen blijven we vier nachten slapen, om van hier uit de excursies te ondernemen. De hotels zijn hier al gesloten omdat het vakantieseizoen is afgelopen en ook dit hotel gaat volgende week dicht. Of dat de reden was dat er maar summier ontbijt was of dat men gewoon niet zoveel mensen tegelijk kan bedienen weet ik niet maar het feit ligt er, maar zien hoe het morgenochtend gaat. Voor twee van onze medereizigers was de accommodatie ook niet zoals zij het graag zouden zien en zijn in een ander hotel ondergebracht om te slapen.
Vanmorgen zijn we met de bus naar Constanta gereden om een stads wandeling te maken. Eerst liepen we over de mooi aangelegde boulevard met Franse prieeltjes en langs de verwaarloosde Casinogebouw dat begin 1900 in de Jugendstil gebouwd is. Jammer dat men zo de dingen verwaarloosd en het vuil ook op straat en op het strand laat liggen, dat heeft een negatief effect op het toerisme, dat dit jaar ook al 15% lager was dan andere jaren.
We bezochten eerst de orthodoxe kerk, waar een dienst bezig was en de mensen een zegen van de priester konden krijgen door onder de stola of het gewaad van de priester te gaan knielen en aan te raken.

Dan kwamen we bij de moskee en hoefden geen schoenen uit te doen in het voorgedeelte, wel konden we de minaret beklimmen met 135 treden. We hadden vandaaruit een prachtig gezicht op de stad en de haven. Vandaag gingen we ook naar een gelegenheid om koffie te drinken wat velen deze week wel wat gemist hadden. Aansluitend liepen we naar ons lunchadres waar we weer op een overvloedige maaltijd getrakteerd werden.

Na het eten brachten we een bezoek aan het archeologisch museum met alles over de Griekse en Romeinse tijd die de stad gehad heeft. Op de bovenste verdieping werd ook de geschiedenis van het graven van het Donau-Constanta kanaal verteld, dat in de communistische tijd door gevangenen en dwangarbeiders  met handkracht gedaan moest worden. Ook bekeken we nog een Romeins mozaïek van een badhuis dat bij werkzaamheden gevonden is en een gebouw overheen gezet is als museum.  Zo kwamen we na een intensieve dag weer bij het hotel, maar het waaide te hard om een duik in zee te nemen, dus tijd voor het maken van een blog of andere zaken.

Roemenië dag 7

Na gister een heerlijke dag gehad te hebben en 's avonds nog weer een stukje op de boulevard gewandeld te hebben kregen een warme nacht voor de boeg. Bij het ontbijt om acht uur was iedereen wel weer present. We vertrokken om negen uur naar Babadag om een moskee te bezoeken een van de oudsten in dit gebied dat heel lang door de Turken was ingelijfd. Het duurde even voor de imam kwam en we bekeken dan eerst maar het gebouwtje ernaast een mausoleum met grafkist van de bouwer van de moskee. Om de moskee in te gaan moesten de schoenen wel uitgedaan worden. Giel vertaalde het verhaal van de imam en daarna werd men uitgenodigd om aan het gezongen gebed deel te nemen, wat voor sommigen een bijzondere ervaring was.

Verder ging de reis naar Ensila om een zeer oude burcht van Genuezers te beklimmen en van het uitzicht te genieten.  Door onoplettendheid van Rob waren we de zijweg al voorbij gereden en moesten ook stoppen vanwege een file. Gelukkig kon de chauffeur de bus terug rijden en draaien bij een smal zijweggetje. Van de burcht was alleen de ommuring over maar er was ook een klein gebouwtje met informatie.

Daar vandaan gingen we naar het lunchadres, waar we weer een uitgebreide maaltijd ontvingen.
Daarna reden we naar Istrië om de opgravingen van de Romeinse stad, die oorspronkelijk door de Grieken gesticht was te bezien. Dit was een zeer groot gebied met opgravingen van de oude Romeinse stad en een groot museum gebouw met vondsten die er gedaan zijn. Binnen in het museum was het door het glazen daken loei heet en we waren blij buiten een beetje wind te voelen.

Toen werd het tijd voor het laatste stukje naar het hotel in een dorpje even voorbij Constanta waar we vanaf de autoweg een mooi gezicht op hadden. Het hotel ligt aan de wandelboulevard met uitzicht op zee, en vanzelf moest er een duik in de Zwarte Zee genomen worden om lekker op te frissen. Het zeewater is 28gr en de luchttemperatuur was gezakt naar 23 gr ,Het strand is aardig breed, maar tegen de boulevard aan is het een grote vuilnisbelt zoals ook langs de wegen het geval is met veel plastic afval en zwerfvuil.
De avondmaaltijd was prima vooral het fruit dat we toe kregen. Het hoogseizoen is hier voorbij dus is het wel aardig rustig en zijn veel hotels al gesloten.

Roemenië dag 6

Na het avondeten zijn we gisteravond nog een wandeling wezen maken langs de Donau,

een soort boulevard met allemaal hotels en restaurants. Daar hebben we nog een terrasje genomen om wat te drinken. Door een beschonken man werden wat gestoord maar hij werd door het personeel snel verwijderd, wel kwam hij steeds terug en had nog een onderhoud met Jelly. Om elf uur ging de tent sluiten en zijn we weer naar het hotel gelopen. Tijdens de avondmaaltijd was er van een familie een doopfeest gaande met erg harde muziek en dans.  We kregen een drie gangen menu tomaatsalade en vlees met rijst en een tiramisu toetje na.

Vanmorgen werden we alweer om acht uur aan het ontbijt verwacht om dan om negen uur klaar te staan bij de bus. We reden naar Muroghimol om vandaar door de Donaudelta te varen. De route ging langs de zuidelijke tak van de Donau over een hoger gelegen weg, zodat we een mooi uitzicht hadden op de Delta. Onderweg zagen we de grote kale velden en heuvels van dit gebied. Met de drie vaartuigen gingen we eerst naar een hotel voor de plaspauze, daarna voeren we verder het gebied in dat zo groot is als de beide provincies Fryslân en Groningen samen.

Er was van alles te zien, een bepaald soort kleine reigers, een waterslang, en  twee pelikanen hebben we gezien. Op een zanderige plek zaten diverse vogels die we bekeken, maar zij en wij werden opgeschrikt door twee wilde honden die wadend door het ondiepe water zwanen wilden pakken. Toen Joke begon te fluiten keken ze wel op maar gingen toch verder met hun jacht en kregen een zwaan te pakken. Zo hebben we dus echt gezien hoe de natuur werkt. Na twee uur varen gingen we terug naar het hotel in de "Biesbosch" om er te lunchen, het was een zeer uitgebreid buffet voor de visliefhebber en de vleesetende, wat er goed in ging. Er was nog tijd over om bij het resort bij het zwembad op ligbanken van de zon te genieten. Sommigen vonden dat niet voldoende en gingen in hun ondergoed het zwembad in wat een zeer aangename verkoeling gaf bij de wolkeloze hemel en een temperatuur van denk 27 graden.

Met de vaartuigen gingen we weer terug naar de bus en reden weer naar Tulcea om voor we naar het hotel reden eerst naar het monument te gaan en naar boven te klimmen. Het monument is in 1970 opgericht om de aansluiting van de Dobrogei met Roemenië te gedenken. Daar werden de nodige foto's gemaakt en vervolgens terug naar het hotel om nog tijd te hebben voor het doen van wat boodschappen.