It gebou hat brûkt west as kazerne, skoalle, wenhûs en opslach plak. Dernei ha wy de foarútgong besjoen fan de renovaasje fan it gemeentehûs. Dat foarderet reedlik en moat it oare jier juny klear wêze. Troch de stofgordinen koene we yn it gebou sjen hoe fier it dêrmei wie, foaral de plafonbeskilderingen wie bysonder moai. Dernei gongen wy nei de basisskoalle en mochten yn de lokalen by de bern sjen. Foaral de beukers wie moai, want hja diene in dûnske foar ús, wêr't hja in pryske mei wûn hiene. Fierder liede Andrea ús nei de deakistenfabryk wêr't op in profesjoniele wize, de kisten klearmakke waarden, om ek nei it bûtenlân ferkocht te wurden. Dan gongen we noch nei in buorkerij, dy't mei subsydzje fan de EU opset wurde koe en der goed útseach.
Nei it grutte middeisiten riden we mei de bus nei Brand, foarby Brasov wêr't it kastiel fan Drakula stoet. It is in betocht ferhaal fan in Skotse skriuwer, dy't Sels neat yn it kastiel west hat. Der binne yn it ferhaal wol eleminten fan figueren út de Roemeenske skiednis ferwurke en men hat er echt in toeristyske atraksje fan makke. Der wiene allerhanne ferkeapkreampkes wêr't men prullaria keapje koe. Op de weromreis nei Nagyajta riden we by Brasov by de hotels fan de wintersport gebied del, dat er no mar stil by stie, men wil dus noch wat attraksje foar de simmer betinke moatte. Yn Nagjata wie men drok dwaande mei it klear meitsje fan it iten, yn in grutte pân goulash bûten op it fjoer. It sil ús wol wer goed smeitsje.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen